O tym, jak Polacy i Ukraińcy pracowali dla Romana Jagielińskiego- posła I, II, III i IV kadencji Sejmu, byłego wicepremiera i ministra rolnictwa, sędziego Trybunału Stanu, odznaczonego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski- i dlaczego na dobre im to nie wyszło.
Urząd Miasta i Gminy w Opatowie otrzymał sygnał od policji, że Ukraińcy mieszkający na terenie gospodarstwa Romana Jagielińskiego znajdują się w trudnej sytuacji: bez środków do życia, bez jedzenia. Ukraińcy zastawiali paszporty w miejsowym sklepie w zamian za jedzenie. UMiG w Opatowie, w ramach swoich kompetencji i możliwości określonych przepisami, wraz z szefem lokalnej Straży Miejskiej, udzielił niezbędnej pomocy żywnościowej. Ukraińcy, aby przeżyć, łowili ryby w pobliskim stawie.
...zaoferowane przez pana Jagielińskiego - kilka fotografii zamiast setek słów. Wspomnę tylko o myszach uganiających się tabunami po kuchni i jadalni, trzech toaletach dla 80 osób i takiej samej ilości natrysków (jeden bez ciepłej wody), do których każdego dnia, po zakończonej pracy, ustawiały się długie kolejki - łatwo obliczyć, że ci z końca "ogonka" spędzali w nich nawet około trzech godzin.
Lipowa, powiat opatowski, dn. 19 października 2018 roku.
Po bezowocnych rozmowach z kierownikiem Edwardem Wiluszem i z właścicielem Romanem Jagielińskim (patrz: poprzednie filmy na kanale), ukraińscy pracownicy telefonują do konsulatu.
Niedługo potem, za radą konsula, udadzą się na komisariat policji w Opatowie...
Niektórym z pracowników, którzy nie otrzymali należnych im pieniędzy, w najbliższych dniach kończą się wizy, a tymczasem Okręgowy Inspektorat Pracy w Kielcach odpowiada, że na podjęcie interwencji ma 30 dni od zgłoszenia...
Lipowa, powiat opatowski, dn. 19 października 2018 roku.
Rozmowa telefoniczna Romana Jagielińskiego z pracownikami, podczas której padają kolejne deklaracje i obietnice, które nie zostaną dotrzymane.
Roman Jagieliński -wbrew obietnicom- nie przekaże pieniędzy w przeciągu kilku następnych godzin, nie pojawią się one również w przeciągu następnych kilku dni.
Roman Jagieliński nie przyjedzie w południe, aby spotkać się z pracownikami.
Pustosłowie i kłamstwa człowieka, który w 2015 roku odznaczony został Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski...
Tego samego dnia 60 Ukraińców, którym zajrzał w oczy głód, wybierze się na komisariat policji w nieodległym Opatowie, a trzy dni póżniej, w poniedziałek, polscy pracownicy zatrudnieni na umowach o pracę, złożą doniesienie do prokuratury (notoryczne zaleganie z wypłatami wynagrodzeń, opóźnienia sięgające kilku miesięcy).
Lipowa, powiat opatowski, dn. 19 października 2018 roku.
Pracownicy gospodarstwa sadowniczego Romana Jagielińskiego (posła I, II, III, IV kadencji Sejmu, byłego wicepremiera, byłego ministra rolnictwa, byłego członka Trybunału Stanu, odznaczonego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski), solidarnie odmawiają podjęcia pracy po tym, gdy dwa dni wcześniej kierownik Edward Wilusz (widoczny na filmie) kolejny raz oszukał ich, obiecując wypłatę zaległych wynagrodzeń w przeciągu kilku najbliższych godzin, a przed końem dnia pracy uciekł, zamykając biuro na cztery spusty.
Tego dnia pracownicy mieli zbierać jabłka dla jednego z kooperantów Jagielińskiego, aby Jagieliński mógł spłacić dług wobec dostawcy środków do ochrony roślin. Wynagrodzenie za ten dzień miało zostać wypłacacone przez kooperanta "pod stołem", na koniec dnia pracy (vide: film).
Pracownicy odmawiają pracy, ponieważ obawiają się, że po zebraniu dla kooperanta reszty jabłek ze 150 ha sadu, nikt nie wypłaci im zaległych pieniędzy.
Większość pracowników (około 60 osób), to obywatele Ukrainy, części z nich właśnie kończą się wizy... a dochodzenie roszczeń w przypadku "śmieciowych" umów o dzieło (z mocno zaniżonymi stawkami) to droga długa, uciążliwa, i -z punktu widzenia obcokrajowca- nie warta świeczki.
Czy właśnie na to liczył właściciel gospodarstwa, Roman Jagieliński?... Że Ukraińcy po prostu pojadą sobie, nie czekając na należne im pieniądze?... Że nie trzeba będzie wypłacić pieniędzy polskim pracownikom, zatrudnionym "na czarno"?
W sprawę zaangażowano prokuraturę, policję, inspekcję pracy, pracownika konsulatu. Ukraińskim pracownikom, zakwaterowanym na terenie gospodarstwa, udzielono pomocy żywnościowej z lokalnego banku żywności (pozbawieni środków do życia Ukraińcy- przypominam: około 60 osób- zastawiali w lokalnym sklepie paszporty w zamian za żywność i -z konieczności- żywili się rybami złowionymi w pobliskim stawie).
(Przepraszam za kiepską jakość filmu- filmowano z ukrytej kamery, telefonem).
Na poniższych stronach znajdą Państwo zapis wydarzeń, do których doszło we wrześniu i październiku 2018 roku, w gospodarstwie sadowniczym w Lipowej (powiat opatowski, woj. świętokrzyskie), należącym do Romana Jagielińskiego, a kierowanym przez Edwarda Wilusza.
Mimowolni uczestnicy tych wydarzeń to obcokrajowcy, którzy na ogół nie skarżą się, nie walczą o swoje racje, należny im szacunek i pieniądze, ponieważ nie wiedzą, do kogo zwrócić się o pomoc.
Tym razem było jednak nieco inaczej...
Może najpierw zapoznajmy się z sylwetką pana Jagielińskiego, co pozwoli nam dostrzec w pełnym świetle rozmiary jego hipokryzji i obłudy, które to "wspaniałe" przymioty charakteru pozwalają panu Jagielińskiemu oszukiwać państwo i pracowników, doprowadzając tych ostatnich do sytuacji, gdy zmuszeni są oni do łowienia ryb i zbierania grzybów, aby... mogli przeżyć kolejny dzień.
Pozwolę sobie skorzystać z zasobów nieocenionej "Wikipedii", ponieważ nie widzę sensu pisania od nowa czegoś, co inni zrobili lepiej, i na długo przede mną:
W 1991, 1993 i 1997 uzyskiwał z listy PSL mandat posła na Sejm I, II i III kadencji. Pełnił funkcję wicepremiera i ministra rolnictwa i gospodarki żywnościowej w rządach Józefa Oleksego (od 7 marca 1995 do 7 lutego 1996) i Włodzimierza Cimoszewicza (od 7 lutego 1996 do 10 kwietnia 1997). W latach 1989–1991 pełnił funkcję sędziego Trybunału Stanu.
W 2005 kandydował ponownie do Sejmu z listy SLD i w 2007 do Senatu z listy koalicji Lewica i Demokraci, nie uzyskując mandatu w obu tych wyborach. W 2008 powrócił do PSL.
W latach 1996–2012 pełnił funkcję przewodniczącego rady głównej LZS, następnie został honorowym przewodniczącym zrzeszenia.
